Σαν μαγειρίτσα, με μανιτάρια και ροβίτσα
Φέτος είναι η τέταρτη χρονιά που θα γιορτάσουμε και το Πάσχα χωρίς κρέας και άλλα ζωικά. Κάθε χρόνο το Μεγάλο Σάββατο (βασικά αρκετές φορές μέσα στο χρόνο) φτιάχνουμε τη γνωστή "μανιταρίτσα", που είναι μια σούπα με μανιτάρια και πρασινάδες και θυμίζει τη μαγειρίτσα. Η οικογένειά μου δεν έβαζε ποτέ ρύζι στη σούπα αυτή και έτσι συνεχίζω να τη φτιάχνω κι εγώ τις περισσότερες φορές. Η ροβίτσα, το πράσινο αυτό φασόλι (mung bean) είναι μια ευχάριστη γευστική έκπληξη, ένα μοναδικό όσπριο που ταιριάζει απίστευτα με το λεμόνι και ταίριαξε πολύ με τα μανιτάρια, όπως το είχα φανταστεί.
Κουνουπίδι ψητό
Η πρώτη φορά που έφαγα κουνουπίδι ψητό ήταν από τα χέρια της μαμάς μου. Απλοϊκό μα νόστιμο! Στη δική μου εκδοχή, χρησιμοποίησα λίγα ακόμα μπαχαρικά και υλικά με τα οποία εκείνη δεν είναι τόσο εξοικιωμένη.
Τα τσουρέκια της Μαγδαληνής
Τα πρώτα τσουρέκια που φάγαμε φέτος τα έφτιαξε η αγαπημένη μου Μαγδαληνή! Τα επόμενα τα έφτιαξε η επίσης αγαπημένη μου Όλγα με τη συνταγή της Μαγδαληνής .Φαντάζομαι η συνταγή της μαμάς της θα είναι μία από εκείνες τις συνταγές που πολλοί από εμάς έχουμε γραμμένη σε ένα τετράδιο εδώ και χρόνια και με το ζόρι θυμόμαστε ποιος μας την έδωσε.. Φυσικά, σαν νοικοκυρά θα έχει κάνει και εκείνη τις αλλαγές της, ειδικά αν η αρχική συνταγή ήταν με ζωικά! Ποιος ξέρει.. Όπως και να 'χει, είναι πολύ νόστιμα και εύκολα τα τσουρέκια αυτά.